Kasabamız İmrenler idari yönden Konya İli Hüyük İlçesi’ne bağlıdır. İç Anadolu ve Akdeniz Bölgelerini birbirinden ayıran Sultan Dağları’nın eteklerinde kurulmuştur. 1970 li yıllarda 4.400 civarında olan nüfus özellikle Almanya ve İstanbul’a göçlerle birlikte azalmıştır. Kasabamızın nüfusu 2018 yılı itibariyle 1.200 kadardır. Eskiden bağlı olduğu ilçemizin adıyla bilinen Beyşehir Gölü’nü kuzey doğudan seyretmektedir. İmrenler’e komşu köyler kuzey batıda Burunsuz, kuzey doğusunda Çamlıca, güney doğusunda ise Selki kasabası ve güneyde Köşk Kasabası’dır.

Coğrafi konumu önemli olup Uluyol geçişi tarihi İpek Yolu olarak adlandırılmıştır. Bu nedenle İmrenler; tarih öncesi ve sonraki dönemlerde pek çok uygarlığa ev sahipliği yapmıştır. Tarihi 8-9 bin yıl öncesine dayalı olan kasabamızın yukarı kısmında yer alan Başpınar su kaynağı çevresinde yer alan mağaralar önemli ip uçları vermektedir. Yakın çevrede bulunan Çeltek Mevkii, Fasıllar, Eflatun Pınarı eski çağlardan itibaren bölgenin yerleşik dönemlerine ışık tutan buluntulara ev sahipliği yapmaktadır.

Hitit, Roma – Bizans, Selçuklu ,Karamanoğulları ve Osmanlı tarihinde yer alan kasabamızın ilk isimleri olan Balganda ve Umranlar 1400 lü yıllardan itibaren kullanıla gelmiştir. 1432 Tarihli Karamanoğulları Vakfyesi’nde yer alan bilgilerde Balganda, Umranlar ve Ferenez’den bahsedilmektedir. Kurucu kabul edilen ve en eski kasaba camisine adı verilen Hacı Menteş tarihi bir kişiliktir. Osmanlılar döneminde çevrenin kalabalık köylerinden olduğu kayıt altına alınmıştır. Cumhuriyet döneminde 1955 yılında belediyelik olan kasabanın adı 1962 yılında İmrenler olarak değiştirilmiştir. Kasabamızın belediye statüsü yakın zamanda kaldırılmış ve Konya Büyükşehir’e bağlı bir mahalle olmuştur. Günümüzde İmrenler; Başpınar, Hacı Menteş Cami, Yaylalar, Şehitler Çamı, mağaralar gibi tarihi ve doğal güzellikleri ile görülmeye değer bir yerleşim birimidir.

Arazi yapısı engebeli olup Beyşehir Gölü istikametinde düzleşmektedir. Karasal ve Akdeniz ikliminin geçiş noktası sayılmakla birlikte Göller Bölgesinin genel özelliği nedeniyle yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve yağışlıdır. Kuru tarım yanında kısmen sulu tarım yapılan bölümler vardır. Tarlalarda; buğday, arpa, pancar gibi bitkiler ile bahçelerde elma, armut, erik, ceviz, son dönemlerde çilek üretimi de önemli hale gelmiştir. Toprakların bağ ve bahçeler kısmında yıllar önce kentlere yaşanan göçün etkisiyle işlenmeyen alanlar bulunmaktadır. Kasabamızda ikamet edenlerden esnaf ve çiftçilik yapanlar yanında emekliler de önemli yer tutmaktadır.